Günün Saf Yüzü Şiiri - Vedat Yarışan

Bu sabah
Sensizlik kokuyor her yer
Ölümle aynı beşikte bedenim
buruk bir şey koptu en derinimden
Vukku ile güzelleştirdim gün yüzünü

Aldanma yarı çıplak güne
Bi Bakmışsın gün devirir bizi yere
Masmavi gökyüzünde
Kucaklıyor bizi parlayan güneş

Hasret kokar el değmemiş günler
Kimine gün doğmadan çalar kapı
Kimi ömür boyu beklemekte
Ha çaldı ha çalacak
kilit vurulmuş kapı

Kaldırımlar imtihan edilir ayak seslerinden
Gün vakti hüzünde yok
Boğuk bir şey oturur göğsüme
Fevkalade olur her yanım

Ben mısra mısra dil döktüm göğe
Uçurumlar serseriye vurgun
Çığ gibi düştü, sayılmaz bölündüm
Dil döktüğüm mısralarla teselli oluyorum, Ama nafile

Şehirlerin birleştirmediği yollar var aramızda
Ben köle olmuşum yokluğunda
Asırlardır rengim sararmış benzim solmuş
Kık çıkartmışsam namerdim
Her gün varlığınla teselli oluyorum
Çok Uzaklarda bir yerde

Belkide aptalca birşey
Anlatırmısın bana
yokluğumda dualar biriktirdin mi
Yolculuğa çıkacağız seninle
Darmadağan yanımla
kan kustum her gece
Kabul edermisin beni öyle

Sen Güz bahçelerinde çiçek topla
Ben vaktiyle güneş olurum sana
Yada suya düşmüş güneşi ellerimle toplarım sana
Yeterki arkamdan Güneşsiz kalma

Vedat yarişan