Gün kızıllığa dönünce yüzünü
Bilinir ki sonu gelmiştir günün
Karanlık örter yüz bin gizimi
Yüreğimi bağlar karalara.
Kızıllığın içi ateş yumağı
Kızıllığın dışı örümcek ağı
Kızıllığın bir ötesi Kaf Dağı
Hayallerimi bağlar sıralara.
Gün kızıllığına uzanır eller
Fısıltıyla aşkı konuşur diller
Ağırdan ağıra vurulur teller
Gecelerimi sağar yaralara.
Kızıllık kül rengi geceye teslim
Sohbetin ahengi heceye teslim
Her doğan yeni gün acıya teslim
Kişiliğimi tartar paralara.
Kayıt Tarihi : 3.3.2013 14:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!