Günün Gitme Saatinde Şiiri - İsmail Türkmen

Bakışlarında geziniyorum.
Günün gitme saatinde,
Kara gözlerin sarmakta düşlerimi
Bakışındayım, geceye gidiyorum.
Bakışlarında geziniyorum.

Yağmur bulutları birikmekte, bakışlarıma;
Duygularını çözmeye çalışırken;
Bakışlarında, yüz hatlarında gece karanlığı,
Gözlerinde geziniyorum.
Bilmediğim okyanuslara, yelken açmış.
Duygularım, belki korkunç bir fırtına,
Kim bilir belki de, güle hayat veren, güneş olacak
Son limanım düşlerdeyim
Bakışlarında geziniyorum.

Dost bir nefes kokusu yayılıyor bakışlarıma;
Aldığım nefeste kara gözlerinden.
Sarıyor bakışlarımı, yüzündeki hüzün yok oluyor,
Gülümsüyor dudakların,
Geceye gülen ufuk, kızıllığında,
Çatılıyor kaşların, korkuyorum.
Yelkenler fora, bakışlarında
Bilmediğim bir yöne kaçmakta, düşlerim.
Bakışlarında geziniyorum.

Sevgiye gider mi. yelkenlerin gücü bilmem.
Gün, giderken geceye,
Bakışlarındaki güzelliğe,
Bir demet gül sunuyorum, siyah ve çiğ taneli.
Bakışlarında siyahlık, yağmur bulutları gibi,
Her an fırtınaya dönüşecek sanki.
Kaçırıyorum gözlerimi, yumuşuyor bakışların
Gülümsüyor yüz hatların,
Yavaşlıyor, kaçan bakışlarım,
Yelkenlerim iniyor, bir limana girmiş,
Yorgun taka cilvesinde,
Bakışlarında geziniyorum,

Kim bilir, bu bakışlar bir dostluğa uzanan,
Sonsuz döngülere gebe, dostluğa gidecek.
Yağmur bulutlarına benzeyen gözler, gülecek
Sevgide, son bulacak düşler,
Bakışlarında kalacak, yıldızların
Gecede kaldığı gibi, daima parıldayacak
Sevgi ile yumuşayan yüz hatlarında;
Bakışlarım demirleyecek.