Geceden sabaha uzayan bir düşünce,
Rengin tarifi imkansız,
Beynimi kemiren, adeta doğmak isteyen bir çocuk edasında hırçın
Flu bir gizemde saklı, lakin ifade yorgun.
Bir bocalama sürecinden sonra,
Gözlerimin göbeğinde ters yansıyan düşünce,
Arınmakta… bir siluet meydana gelmekte,
Beynim resmi onaylamamakta.
Nedendir bilinmez, terlemeye başlamaktayım,
Bir ikilemin tam ortasında bir başına,
Üstelik alevlerin arasında, acılar içinde,
Beynim içinde bir baskı tarifi mümkün değil.
Doğmuş bir çocuğu, annesinden koparmak gibi,
Sevdayı bir çırpıda, yürekten silmek gibi,
Hissettiğin düşünceyi, hiç var olmamış sayarak,
Günü yaşamak mümkün mü?
Alıp koynuna benliğini, vurmak kendini dalgaların koynuna.
Sarılmak gerek duygunun en safına,
Özleşmek gerek toprak ile taş ile,
Süzgeçten geçirmek gerek düşünceleri,
Ve … yaşamak gerek hesap verebildikçe…
Mehmet Aydemir. 25.08.09 s:14:02
Kayıt Tarihi : 25.8.2009 14:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her yeni günü karşılarken, mazide kalan günün hakkını vermek lazım. Sunduğunu acı da olsa tatlıda.
![Mehmet Aydemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/25/gunu-karsilarken.jpg)
TÜM YORUMLAR (18)