Günü gelince, şiirler de ölüyor.

Şimdi şaire ne lazım?
İlham hep yanında görünse de,
Kısır bir döngü içinde.
Doğurganlık için, itici bir güç mü gerek?
Bir köşeye atılmışlar, bekliyorlar,
Zamanı geldi demek; şiirler de,
Gün geliyor ölüyor.
Belki de eskiciyi bekliyor, müsveddeler...
Şairin karnında cenin,
Kolu bacağı eksik belki de hecenin.
Şimdi sağlıklı bir tohum daha lazım.
Nadaslanmış bir tarla,
Tarlada tarla kuşu;
Saka kuşu kırlangıç ve ibibik,
Kuşlar uçabilirler...
Şaire zor görünüyor, çıkabilmek bu yokuşu.
Demek ki vakti geldiğinde,
Şiirler de ölüyor...

15/Mayıs/2009/Bodrum