Günlük Ölüm Şiiri - Ahmet Yıldırımtepe

Ağır ağır can veriyor bak gece
Doğdukça gün, benzi soluklaşıyor
Çekiliyor canı ayaklarından
Düşmüyor tek hece dudaklarından
Ağır ağır can veriyor bak gece

Tan yerini bir kızıllık bürüyor
Ne ayın izi var ne de yıldızın
Dağılmış bir tesbih, imame kayıp
Mendilime sarsam toplayıp, sayıp
Tan yerini bir kızıllık bürüyor

Bense geceleri arzuluyorum
Yanan bir şiirin aydınlığında
Mısralarım duman duman tütüyor
Obur gündüz geceleri yutuyor
Bense geceleri arzuluyorum

Ölüm çoğu için vuslatmış meğer
Bu nasıl bir teslimiyet Allah'ım
Son anında bile yüzü gülüyor
Sanki gideceği yeri biliyor.
Ölüm çoğu için vuslatmış meğer

Ağır ağır can veriyor bak gece
Doğdukça gün, benzi soluklaşıyor
Çekiliyor canı ayaklarından
Düşmüyor tek hece dudaklarından
Ağır ağır can veriyor bak gece

AHMET YILDIRIMTEPE