diyalog XIV.
9.1 hayat: inanılması zor aykırılıklarla, beklentilerimizin ötesinde sürprizlerle ve aksiliklerle dolu olan; hiç de adil olmayan; çabalarımızın boşa gitmesiyle, umutlarımızın yıkılmasıyla birlikte; güldüğümüz, sevdiğimiz, sevindiğimiz, umut edip yeni baştan planlar kurduğumuz şeylerle birlikte, acıları ve ödülleri olan; özlemi ve kavuşmayı, kaybetmeyi ve öfkeyi tattığımız; mücadele ve yardımlaşma gerektiren; çalışarak yorulmayı tecrübe edebilmemiz için bize verilmiş bir armağan.
9.2 hayat: geçici bir sınav dönemi olarak bize emanet edilmiş bir zaman.
9.3 görevimiz kime ve nereye ait olduğumuzun bilinciyle yaşamaktır.
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta