diyalog XIV.
9.1 hayat: inanılması zor aykırılıklarla, beklentilerimizin ötesinde sürprizlerle ve aksiliklerle dolu olan; hiç de adil olmayan; çabalarımızın boşa gitmesiyle, umutlarımızın yıkılmasıyla birlikte; güldüğümüz, sevdiğimiz, sevindiğimiz, umut edip yeni baştan planlar kurduğumuz şeylerle birlikte, acıları ve ödülleri olan; özlemi ve kavuşmayı, kaybetmeyi ve öfkeyi tattığımız; mücadele ve yardımlaşma gerektiren; çalışarak yorulmayı tecrübe edebilmemiz için bize verilmiş bir armağan.
9.2 hayat: geçici bir sınav dönemi olarak bize emanet edilmiş bir zaman.
9.3 görevimiz kime ve nereye ait olduğumuzun bilinciyle yaşamaktır.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta