Kırk bir kere mâşallah.Bu günleri de gördük...Daha güzel günler göreceğiz diye umuyorum...Hep umutlu hep iyimser olmak gerek...Eskiler madeni ateşe tutarlarmış altın mı değil mi diye...Sıkıntılar hep vardı hep olacak ,önemli olan bizim ne tepki verdiğimiz.Değil mi? Çiçeğimi sulamayı unutmuşum.Hemen süzülmüş. Suyunu verdim. Onun dili yok ki konuşsun. Hâl diliyle anlatıyor. Bizim imkanımız var...Ve bu imkanımız varken en başta n'lur sevdiklerimize sevildiğini belli edelim...İnanın çok mutlu oluyorlar.Mutluluk da bulaşıcı. Onlar mutlu oldukça biz de mutlu oluyoruz... Ertelemeyin. Sonraya bırakmayın. Her an her dakika her saniye insan olmanın keyfini yaşasın.Bir hikayemi paylaşacağım.Bir tanıdığım, kurumaya yüz tutmuş bir çiçeği atıyordu hemen aldım ,kıyamadım.Azıcık toprak kuru dallar kötü bir saksı... Koydum evin bir köşesine her gün güzel sözler söyledim yapraklarını sevip suladım bakıp gülümsedim...Beş altı ay sonra üç duvarı boydan boya sardı...Her şey her şey sevgiye muhtaç ...Sevdiklerinize sevildiğini gösterin...
Günümüz güzel gönlümüz güzel olsun...
Adalet KarpınarKayıt Tarihi : 26.11.2025 09:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
