Şaşkındım... Sanki bir bilgisayar oyunu ki adı Dünya; baş rolde, kendi hayat oyunumda ben vardım.
Oyunun içine benden başka öyle değişik canlı-cansız varlıklar serpiştirilmişti ki, bu ahenk kendi başına oluşamazdı.
Hayat, benden hariç şimdiye kadar bütün yaşayan ve yaşamakta olan insanlara verilmişti. Burada bir eşitlik vardı.
En garibi de neydi biliyor musun sevgili günlüğüm?
Hayat oyununda her insanın tek canı var.
Ölürsen oyun biter.
Kayıt Tarihi : 18.10.2018 01:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!