Günlüğümde akrep izleri Şiiri - Yorumlar

güzel dengbejim, uzun soluklu zamanların nihayetinde harflerinize kavuşmak öylesine keyifli ki... hala bıraktığım masalın görkemli sihrindesiniz.. varolun, siz; varolun...

mavinin de anlamı kalmadığını
yapıştırıp asmışım duvarıma,

harika söylemler vardi...siir dili her cümlede tadini hissetiriyordu...yüreginize saglik üstadim..sizi okumak bambaska bir tad...tebrikler
sevgi ve selamlar efendim :)))

İnsan, yaşamını doğada çok şey ile paylaşır. Kurt, kuş, böcek, ağaç, çiçek… yaşamında güzel ve eğlenceli pek çok şey vardır insanın. Yürek yaralayan acılar, kahreden vedalar, akıl almaz işkenceler de vardır insanın paylaştığı. Ama insan –yanında olsun ya da olmasın– yaşamını en çok paylaştığı yine kendi gibi bir insan olan sevgilidir. O sevgili ki şairin “beyninin her hücresini” teslim alan ve “günlüğün son satırlarında “bir daha görüşmek” dileğiyle “güle güle git” diye “can” olup kalan yüce bir değerdir.

Nedense “darağacında çakılı kalan yelkovan” ve “ve akreple kalarak baş-başa” sözlerinden şiirin sonlarına doğru şairin gözlerinin saatteki 8 (8:30) ya da 3 (3:30) rakamına bakarak daldığını ve şiirin bu çarpıcı isminin o sıralarda konulduğunu düşündüm.

Şiirde insanı teslim alan hüznün yoğunluğu, şiddetini giderek artırarak şiir sonlandığında yüreğim parça parçaydı.

Eğer o ak ve esnek madde –beyin– içerisinde bir sızı varsa başkaları bunu pek duyamaz, oysa o sızı tıpkı bir savaş alanındaki mermiler gibi her an yağar durur. Oysa o acılar hiçbir zaman bitmemektedir mutlu insanların kahkahalarında… Yaşam hiçbir zaman durağan olmamıştır, iniş-çıkışlarla, umut-umutsuzluklarla doludur.

Şiir bir duyumdur şairin yüreğinden şahlanan. Ve en çok da acıdır şiir. Ben en çok yüreğimi yakan şiirleri seviyorum.

Bir de ağlamak güzeldir. Gözyaşındaki Lizozim denilen enzim pek çok hastalık yapan bakteriyi öldürür, yani bir çeşit ilaçtır gözyaşı… Bunu neden yazdığımı söylemeyeceğim.

Şiir hakkındaki diğer düşüncelerim şunlardır:

Şiir en başından sonuna kadar birbiriyle ilişkili ifadelerle sağlam bir şekilde örgülenmiş. Tam bir bütünlük içinde…

Dil, şiir dili, akıcı ve anlaşılır. Okuyucunun şiirdeki anlatımın büyüsüne kapılarak iç dünyalarına birçok güzelliği bu şiir sayesinde yerleştirebileceğine inanıyorum.

Benzetmeler, tanımlamalar şiirin yapısına, şairin ustalığına has özelliktedir.

Harika bir şiir okudum. Tüm güzellikler sizinle olsun Sayın Cevat Çeştepe. Saygılarımla…

Osman Aktaş

o veda saatinde, günlüğümün son satırına yazdıklarımı okuyorum
“şimdi güle-güle git canım güle-güle,
ama bir gün mutlaka, yeniden görüşmek üzere”

İÇİ KAN AĞLASA BELLİ ETMEYEN ONURLU BİR DURUŞ...

............................
...............................

işte senden sonrasında hepsi bu, nelerden yandım, nerelerde dondum
asla bilmeyeceğin tek şey ise, gidişini izlerken çoktan ölmüş olduğum.

ÖLMEK, SADECE BEDEN ÖLÜMÜ DEĞİLDİR.

ve günün birinde sen;
o veda saatinde, günlüğümün son satırına yazdıklarımı okuyorsun
“şimdi güle-güle git canım, güle-güle,
ama geldiğinde beni bulamazsan sakın üzülme”

İŞTE,ŞİİRİN AKIŞINA YAKIŞAN BİR FİNAL. BURUK BİR HÜZÜNLE OKUDUM SN. ÇEŞTEPE.KUTLADIM TAM PUANIMLA.DÖNDÜKLERİNDE SEVENLERİN BIRAKTIKLARINI BULMALARI DİLEĞİMLE.

Bıraktıkları gibi bulabilmeleri mümkün mü?...

duygulanarak okudum Cevat hocam sağ olasın var olasın

'baharları öldüren zemheri ayazlarının, kuş sesleriyle hiç barışmadığını
kuraklar buharlaştırıp uçurunca yazları, mavinin de anlamı kalmadığını
yapıştırıp asmışım duvarıma, yelkovanı darağacında çakılı bir saat gibi
ve akreple kalarak baş-başa, beklemişim zehir gibi ensemden sokmasını
yani bil diye söylüyorum, bilsem de gözyaşın olacağını...

işte senden sonrasında hepsi bu, nelerden yandım, nerelerde dondum
asla bilmeyeceğin tek şey ise, gidişini izlerken çoktan ölmüş olduğum.'

“İnsan sevdiğini öldürür” O. WİLDE ]

yüreğine sağlık cevat abi....

işte senden sonrasında hepsi bu, nelerden yandım, nerelerde dondum
asla bilmeyeceğin tek şey ise, gidişini izlerken çoktan ölmüş olduğum.

GÖNLÜNÜZÜN EL DEĞMEMİŞ EN NEZİH DUYGULARINDAN KOPUP GELMİŞ NEFİS DİZELERİNİZİ VE MÜSTESNA YÜREĞİNİZİ SAYGI İLE KUTLUYORUM..

baharları öldüren zemheri ayazlarının, kuş sesleriyle hiç barışmadığını
kuraklar buharlaştırıp uçurunca yazları, mavinin de anlamı kalmadığını
yapıştırıp asmışım duvarıma, yelkovanı darağacında çakılı bir saat gibi
ve akreple kalarak baş-başa, beklemişim zehir gibi ensemden sokmasını
yani bil diye söylüyorum, bilsem de gözyaşın olacağını...


Duygulu,içten ve yürek sesinin haykırışı...Usta kalemi kutluyor,saygı,sevgiler sunuyorum.

ve günün birinde sen;
o veda saatinde, günlüğümün son satırına yazdıklarımı okuyorsun
“şimdi güle-güle git canım, güle-güle,
ama geldiğinde beni bulamazsan sakın üzülme”

Severek ayrılmak saten ölmek..hayat bu ..yürekten kutluyorum sn üstadım saygılarımla...

Sevgili şiir arkadaşım kutlarım güzel şiirinizi. Her dem ayrılık olabilir, ebedi aleme göçle bile ansızın ayrılık vaki olabilir. tabiki hazırlıklı olmak gerek. onun için vuslatın ve kavuşma anın kıymtini bilmek gerek.
kaleminiz daim olsun. selam ve sevgilerimle.