Günlerden senli bir gün,
Gök mavi karşında deniz diz çökmüş,
Ben satır aralarında sarhoş, senliğe üzgün,
Öyle bir andı arkamda kalışın,
Yay ve oktu gözün kaşın.
Vuruldum, iç çekmelerim ondandı,
Sükuttu herkes,
Dilsiz, sağır.
Bir o kadar derin sessizlik,
Bir o kadar kimsezdim,
Ağırdı.
İliklerimde kaç hücre sarıp sarmaladı kim bilir?
Kaç gün kısaldım ömürden?
Zor olan, sensizlik...
Çıplak kalmak değil bu bir ayazı karşına aldığın,
Derinin soyulması,
Yanıyor olmak acıdan, kavrulmak,
İyi olan günlerin hatrını koklamak,
Sen yoksun diye yıldızları saydığımız geceleri kırgın olmak.
Kayıt Tarihi : 31.5.2022 21:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!