Günlerden pazardı,
Sıcak bir Ağustos akşam üstü
Saat onyedi kırkbeş
Otogardan kalkan otobüs
Ve işte sen gidiyorsun,
Böyle başladı dönüşü olmayan yolculuk.
Sanki,
Bir nokta gibi kalakaldım orada
Bir heykel gibi, bir direk gibi...
Ve de ondan sonrası,
Bir daha iflah olmadım
Bir türlü kusamadım içimdekileri
Bir Allah'ın kulu çıkıp
Derdin nedir arkadaş demedi.
Gün geldi,
Kıyı bir mayhanenin dip masalarında buldum
Şu İskenderun sokaklarının dili olsa da anlatsalar
Her sokak otogara götürdü beni.
Bir daha bir daha seyrettim gidişini
Bir daha kahroldum.
Umut bu ya,
Çok bekledim gelirsin diye.
Her gidişin birde dönüşü var derler
Ama nafile...
Ne günler geldi geçti
Dile kolay tamı tamına dört sene
Bu tam dörtüncü Ağustos.
Hesaba kitaba vurursan
İkiyüz sekizinci pazar.
Boşu boşuna vurmaz bu damgayı
Ben kolay kolay ayyaş olmadım.
Dört senenin gece ve gündüzlerini taşıdım omuzlarımda
Velhasıl herşeyimi yitirdim güzelim.
Bütün herşeyimi, varımı yoğumu
Şunun şurasında,
Ne kadarcık ömrüm kaldı ki,
Yazık oldu güzelim, yazık oldu bana....
Emin Barut____ ( Şiir1987 Arşiv )
Emin BarutKayıt Tarihi : 27.8.2023 15:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!