Günlerden Hüzünertesi Şiiri - Gül Ubay

günlerden hüzün ertesi..
hayatımda bağ bozumunu yaşıyorum...
küfemi boşaltmak,hafiflemek,
geleceğimi yudumlayarak yol almak,
hüzünlerimden uzaklaşıp,
iki ateşin öyküsü olmak..
özlemlerimi dudaklarıma salmak,
kokusu sinmiş yaşanmışlıklar,
aşık olmak, aşık olunmak istiyorum...
günlerden hüzünertesi..
çok şeymi istedim hayat senden?
yine oyun oynadın bana,
yaşamak adına yıllarca,
soluk alıp verdim yalnızca...
tuvalinde bile kandırmışsın,
maviye boyamışsın hüzünlerimi.
ışıltı serpsende aşkımın dizelerine
şiirim yine hüzünlü yine boynu bükük....
yaptığın bestedede makam aynı,
önceleri tatlı gelsede tınısı, sonu hüsran
sonu yine hüzün..
elime tutuşturduğun elma şekeri
kandırılmışlığımın simgesi..
yalnızlığımı örtemeyen gece bile,
'zavallı' diyerek sunuyor bana..
simsiyah yüzünü,
günlerden hüzün ertesi...
şimdilerde bana en çok yakışan,
kızıl ve sarının rengi..
umutsuz yarınlara terk ederken beni,
kaydırdık avcumuzdan masumiyeti..
bir başıma kalabalığım kendime bile şimdi..
günlerden hüzünertesi..
endişelenme! ..
korkma artık benden,
ne karşına çıkarım, nede yarınlarına..
yalancı dudaklar öpecek seni,
yabancı parmaklar dokanacak..
en çokta bu canımı acıtacak.
hüzünertesinde veda ederken sana....