Günlerden Hüzün Günü Şiiri - İsmail Okutan

Günlerden hüzün günü
Daha ceninken öldürülen bir halk
Bir topun ağzına mermi sürer gibi
İsyan duygularıyla doldurur bedenimi
Kan hücum eder beynime
Birden irkilip fırlarım eylemin kerevetine
Kadınlar korku dolu evlerinde
Şahdamarı gibi yakın otururlar ölüme
Dur durak bilmeden koşarım ölümüne

Günlerden hüzün günü
İnsanları insanlara eklemleyerek
Zulüm ve ıstırapla yoğruldu bu toprak
Çocukların sapan taşlarıyla savaştı bu toprak
Daha ne kadar soykırım varsa burada
Daha ne kadar vahşet varsa burada

Günlerden hüzün günü
Kurşunları tutunca böğründe çocuklar
Bedduaları gökte tutulunca kadınların
Mazlum bir halkın toprak parçası gibi yüzünde
Ölüyor insanlık, ölüyor
Açılıyor yine asırlık yaram
Tuzla buz oluyor zaman
Kurşunları tutunca böğründe çocuklar
Arşı alaya çıkınca çığlıkları kadınların
Her şey ters dönüp yok oluyor
Anlamı kalmıyor hiçbir şeyin