aklında gecesi, ölümün
yağmurları ve yığınakları yankılanırken
duvarda tersten asılmış apolet
anlamsızlığın korkularını mı oynar
susar alfabesi daramadağınıklığın
şimdi kalemini damarlarına batırark yazar....
-bilir ki artık her surat bir başka duvar-
aklında ölümü, gecesinde
üstüste yığılmıştır karanlık kuytular
kum saatinde kimsesiz bir bedevi
çığlık çığlığa yalnızlığın o ince hesabını yapar
ruhunda girdapları anlamsızlığın
cebine yavaşça çocukluğunu koyar...
-bilir ki artık yaşamak neye yarar-
Kenan ArmanKayıt Tarihi : 15.5.2010 14:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!