Günler’den Yine Sen Şiiri - Hüseyin Erdinc

Kasım ayının ilk pazarı
Güneşli güzel bir gün
Saat daha sabahın onu
Aynada yüzüme baktım
Saçlarım uzun biliyorsun
Önce yüzümü yıkadım
Sonra saçlarımı ıslattım
Dalga dalga
Omuzlarımdan aşağı

Her yeri açtım evin
Güneş tümden girsin içeri
Yılların alışkanlığı
Biliyorum kızacaksın yine
Sen yoksun ya
Değişmiyorum
Elim ilk sigaraya gidiyor
Bir bardak kahve
Bir dal sigara
Sen böyle hatırla ben söylemeyeyim
Kaç tane yakıp yakıp söndürdüğümü
Parmak hesabı yapmayı bıraktım
Saymıyorum
Ölüp ölüp dirildiğim günleri

Bahar havası mis gibi evin içinde dolanıyor
Gözünün alabildiğine sera terasımdan bakınca
Sağım zeytin ağaçları
Solum komşular ve bahçe
Limonlar yeşilden sarıya
Yaprakları sayılacak kadar kalmış
Hiç bu kadar incelememiştim
Portakallar, mandalinalar yerlerde
Yemyeşil yapraklarının arasında
Parlıyorlar güneş gibi
Bu bahçe bu kadar güzel miydi
Kasım bir başkaymış
Eskiler anlatır kış boran
Mevsimler gerçekten değişmiş
İnan
Sıcak izin vermiyor balkonda kalmama
Yakıyor güneş

Sen ne yapıyorsun şiir kokulum
Bu gün pazar
Uyandın mı
Yoksa ben mi erken kalktım
Bak neler yaptım
Sen kız yine
Bir sigara yaktım

Çay desen olmuş mis gibi
Sen seversin biliyorum
İçine Bergamot ta kattım
Kokuyor buram buram
Bende hiç bir şey değişmedi
Sen gittiğin günden beri
Saçlarımın sanki beyazları çoğalıyor
Sakallarım da onun izinde
Kaz ayaklarım daha da belirginleşti
Yaşlanıyorum be şiir kokulum
İnsan işte kurak toprak misali
İstemese de kuruyor
Ahmet Güreşçioğlu var grupta
Felsefe yazarı
Beğenip takip ederim ara ara
sanada bahsederim biliyorsun
Bir sözü gözümün önünden gitmiyor
“İnsan ertelenmiş ölümdür “
der.
Gerçekten de öyle ...

Şiir kokulum bende durumlar böyle
İç dünyam işte
Bir umutlu bir umutsuz
Ama yaşıyorum haaa
Sitem etmiyorum
Sadece İnan sadece
Seni çok ama çok özlüyorum

Bugün Aylardan Kasım
Günlerden pazar
Bende Aylardan Sen
Günlerden yine Sen

07 Kasım 2021