Güngör Uslu Şiirleri - Şair Güngör Uslu

Selamünaleyküm can, İki bin on biri,*
İki Ocak Gül Pazar, coşar ruh bahri.*
**
“Ekmeksiz yaşarım ben, hürriyetsiz asla,*
Eğilmez küfre başım, kalbi hakka yasla”.*
**

Yirmi dört haziran can, İki bin on sene,*
Selamünaleyküm dost, Gül Perşembe yine.*
**
Hayy dost bu ne haldir can, aşk, meşk vaziyeti,*
Ağyara laf vurmalar, gör sen masiyeti,*
Göç varki pek yakındır, eyle vasiyeti,*

Bal şerbeti sunduk can, biraz limon sıktık,*
Ok yedik darılmadık, sanma ki biz bıktık,*
Hatırı hoş eyledik, kim derki kâlp yıktık,*
Bir oku pir yorum yap, ne gün kibre çıktık.*
**
Kul Uslu aşık idi, garip bir Abdullah,*

Bir dost tanıdım Hekim, Yahya Gül diken’miş,*
Tıp mihrap-ül iman der, kalbe Nur ekenmiş.*
**
Hak ermişi bir derviş, siması pek aydın,*
İlim ve din çift kanat, seması pek saygın.*
**

** Hoş insaf eyleyin..**
**
Yirmi üç haziran can, iki bin on sene,*
Selamünaleyküm dost, Çarşamba hoş yine.*
**
Hayat size eğride, bana mı düz ki, **

**
Palavra denizinde boğulmaktan kurtulmuş,*
“Atma Recep din kardeşi”, çok atan yorulmuş,*
**
Yüzme bilmiyo madem niye gidersin suya,*
Az kalsın boğulmak var, girme artık kem huya,*

Ey gönül gül sevdim diye fazla sevinme,*
Gül saran diken yer, feryad edip dövünme.*
**
Leyla zülfü bir kement, takar sürür seni,*
Kâh dağ ve çöle sürer, nârı bürür seni.*
**

**
Yedi Mayıs Gül Cuma, İki bin on yılı,*
Selamünaleyküm can, aşık can kaygılı.*
**
Gül Cuma tebrik ola, Gül dua buyurun,*
Bir garip himmet bekler, eş dosta duyurun.*

Gül Nisanın sekizi, günlerden Nur Cuma
Sene iki bin on bir, doğdu bir Nur sima.*
**
Saat On yedi gibi, mevsim gülbahar,*
Rahmet yağmuru yağar, ağardı tül Nehar.*
**

**
Yirmi dört Mayıs gülüm, iki bin on sene,*
Selamünaleyküm can, Pazartesi yine.*
**
Evvel selam diyelim, Gül kelama varsın,*
Hoşça sohbet edelim, gönüller Nur sarsın.*