Güney Sancar Şiirleri - Şair Güney Sancar

Ağlamak.
Bazen hıçkıra hıçkıra.
Bazen ciğerlerindeki son nefesi tüketircesine.
Bazen akan yaşları umursamadan ölürcesine ağlamak.

Ağladım.

Hiç bir zaman, güneşimiz doğmadı bizim.
Ne zaman yağmurlarda, el ele özgürce yürüyebildik ki?
Seni seviyorum demekten başka, bu aşka ne verdik ?

Ellerinin ellerimde yeri yok artık.
Gözlerime hapsettim, sana olan bütün sevgileri.

Gözler vardır!
Bir bakışı insanın içinde ardı ardına dinamitler patlatır.

Sözler vardır!
İnsan bir kez duyabilmek için,
Sevdiğinin iki dudağının arasına hapseder ömrünü,

Bugün anladım ki!
İnsan her zaman yanından geçmekte olan, çekici ve bir o kadar albenisi olan güzel bir kıza kapılıp gidebiliyor. Sahte yüzünü makyajlarlada örtmüş olsa, sevdiğim dediği kişi, O nu her şeyiyle kabullenebiliyor. Hayatında yaptığı en büyük hata da olsa, hayatın ona verebileceği zararın iki katını da verse sevdiği kişi, arkasından asla lanet edemiyor:

Bugün anladım ki!
Sevgi öyle basit ilk görüşte aşk oyunlarını kabul edebilecek kadar çocuksu, ''Seni Seviyorum'' cümlesini bir günde onlarca kez kullanabileceğin kadar masum, sevdiğine verdiğin değerin karşılığını bekleyecek kadar uzun ve ayrıldığında ölmeyi isteye bileceğin kadar hoyrat bir duygu değil.

Bir ayak sesinden ürken,
Ve ardına bakmadan kaçışan kuşlar gibiydik biz.
Hayatın verdikleriyle yetinemez,
Hep daha fazlasını isterdik,
Bu aç gözlülüğümüze kurban ettik sevgimizi biliyorum.

Kapadım gönlümün kapısını aşkın bütün yollarına.
Verdiğim değerleri, tek tek geri alıyorum şimdi.
İçimde kanayan bu yarayı, kangıren olmadan kopartıp atmayı,
Ne pahasına olursa olsun ondan kurtulmayı göze alıyorum,
Ve gidiyorum şimdi.

Çok uzak gelir bazen yakınlar insana.
Ve hiç geçilmeyecekmiş gibidir bu aradaki mesafeler.
Geçmeyi göze dahi alamasın bazen,
Bazen uğraşmak bile istemezsin.

Oysa o kadar yakındır ki bu uzaklar sana.

Bir kıvılcım oldun düştün gözlerime.
Gözlerimde hayat bulan sevgin,
Kalbimi esir almaya başlarken,
Nekadar da mutluydum.

Seninle yeniden öğreniyordum her kelimenin anlamını tek tek.

Küçüktüm,
Umutlarım vardı tertemiz.
Sevgiye aç, sevgiye muhtaçtım.
Seni tanıyıncaya dek, küçümtüm ben.
Seni tanıdım,
Ve hiç istemesem de büyüdüm.

Neden sadece seni özlüyorum ki ben?
Benden çaldığın ve devamlı çalmakta olduğun zamanıma yazık değil mi?
Neden geceler boyu sana ağlıyorum?
Güneşin her doğuşunda,
Neden seninle karanlıklara gömüyorum ki kendimi?