Sensiz geçen her gün öğle bir sen vardın ki beynimde.
Tattırmadığın hiçbir acı,
Düğümlemediğin hiçbir hıçkırık,
Ağlatmadığın hiçbir gün kalmadı ömrümde.
Izdırabına yandığımın sevgisi,
Ne dur dan anlıyor bu kalbim,
Ne sustan.
Seni göre, bilme imkanımın olduğu her yere,
Kendiliğinden gidiyor ayaklarım.
Neyini seviyorum ki senin ben?
Ne dünümü özlüyordum seninleyken,
Ne de yarınımı merak ediyordum.
Korkuların en gerçek yanlızlığına hapsettin beni.
Gözündeki kadına ölürcesine sevdalı bir ruh bıraktın bende.
Yarına düşman, aklımdaki binlerce hatıraya hasret bıraktın.
Sevmek sadece acı çekmektir.
Dudaklarının arasındaki iki kelimelik ızdırabı senden başka hiç kimse bilemez.
Uzun ve soluksuz yolların sonunda, hep hüsrandır indiğin duraklar.
Aldığın hiçbir sevgi, verdiklerinin yerini doldurmaya yetmez.
Her gün güneş bir başka doğsa da sevdalı yüreğine,
Hep aynı şekilde batar da ama kimse bunu bilmez.
Sevdiğim! !
Yaşanan hiç bir AŞK,
Çekilen hiç bir ACI unutulmaz değildir.
Tanrının insanlara bahşettiği en büyük acıdır ZAMAN...
Zamanlar geçer UNUTULURSUN.
Unutulduğunu öğrendiğin her gün biraz daha DÜŞER yüzün.
Hangi yıldız aldı seni ellerimden?
Hangisi kayarken seni de götürdü yanında?
Hangisi benden daha parlak geldi gözlerine?
Hangisi benden daha çok yaktı senin kahrolası kalbini?
Ve hangisi benden daha çok sevebildi seni?
Ateşlerin ortasında, ahşap bir köprünün üzerindeyim.
Kaderin bana sunduğu iki yol var önümde.
İkisinin de sonunda ateşlerdeyim.
Çarelerin bile çaresiz kaldığı bir hayat bizimkisi,
Ve çocukken dinlediğimiz masallardan tek bir farkı vardı hayatımızın,
Hayatın verdiği en değerli şey olarak gördüm seni.
Hayaller kurdum bugünden yarına,
Senin hiç haberin olmazdı ama,
Seninle yaşlanıp, seninle ölmekti tek isteğim.
Sonunu bildiğin halde sevmek ne demek bilir misin?
Neden hep zor olanı sever ki bu kalbim?
Olmayacağını bilse de,
kırılmak, ağlamak,
Ve her seferinde parçalanmak için,
Neden koşar adım geliyorum ki sana?
Hayatın lügatıma kattığı onca cümle var ki,
Hiçbirinden senin adının geçtiği kelimelerde olduğu kadar tat almıyorum.
Bunu senden, çevremizden ve hatta kendimden saklamam gerektiğini,
Seni bu yüreğe sıgdıramadığımı bildiğim kadar iyi biliyorum.
Kaderin insanlara oynadığı bu karmaşık oyunda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!