Bazı akşamlar aşık olmak yetmez
Aklımın kalemi kağıda değmez
Aşktır öldüren benim şiirimi
Çünkü gözüm yazdığımı beğenmez
Kendinden önce yazanları sevmez
Acıyı veya sevinci
Duygusuzluk koyar insana
Birini güzel bulmak yetmiyor işte
Değer vermekle bitmiyor
Aşkı beslemek gerek
Nasıl yapar bunu
Bir insan evladı
İhaneti yaşayanlar bilir sadece
O içine çekilemeyen nefesi
Sırtına saplanan bir bıçak
Bazısına hırs verir
İlhamım tükendi bu gece
Şahsı tatmin etmek için
Kendiminkinden yazıyorum
Bir periden gelmez hep hece
Mürekkebi kararmış kırmızı kanımdan yapıyorum
Gece dolaşırken üşüme
Ceketim dostumdan emanet
Benden sakın, çiçek isteme
Mezarım topraktan ibaret
Cep dolu param var zannetme
Lena zamanımız ters bizim
Sen sabah kalkarsın, ben yatarım
Lena sen temizsin bakımlısın
Ben afyonum patlamadan sigara yakarım
Beş ayaklı bir garip masa
Kimi milliyet peşinde kiminin evi yok
Kimi sevgilisinden ayrılmış kimi aşık
Kimi de sevgili peşinde
Beş ayaklı bir garip masa
Birlikte tutuyorlar dünyayı üstlerinde
Seçim yapma işi benden sorulmaz
Net ifadelere ise sahip değilim
Benim için çok kolay
Her şeyden vazgeçerim
Hemen, hemen
Değişiverir tavırlarım
Artık eskisi gibi değil
Basit yazmayı sevemiyor
Eskiden karalayıp yazdı
Şimdi hece de sayıyor
Artık gece geyikli değil
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!