Güney beneğinin denizi tutan sesi (‘Ama’ ...

“04:28 tarihi”nde yola çıkmış bir şiir
için yazıldı, bu açıklama cümlesinin
De hemen altına, “05 dakikası”.
Sanki bir zaman yolcusu olur bu
İkinci düzeltiş, bu ikinci cümle;
[ “Yaşanan” ve “yaşanacak” (olan)
Çıkarak vaktin öncesine seyahate]
Bir başlangıç vücutlayan,
Şiirin (yukardaki) son cümlesine.

Belli bir akışları vardır.
Kelimeler ve cümleler de insana benzer.
Nereye çekersen oraya gider.
Bazen bir şey düşünürüm, bazen tam onun aksini
Bu aslında bence çok acaip bir şeydir.

“Boşver” lafından çok “ama” demeye benzer
Böyle mevcudiyet kazanan bir olgu:
Bir ayrımdır bu, çok kişiye göre
Sen istediğin için bunu, o ehemmiyetlidir.
(Sarf ayrım olmak için ayrım olmuş
Olması da önemli değildir)
“Boşver” deme,
Gereksiz inatlara bu laflarla sürüklenme
Yapıcı olsun dirayetin:
Direnensindir.

“Boşver” de diyebilirsin, öte yanda:
Sırf demek adına.
Eylemlerin’ se senin,“ama” laşıyordur;
Böyle bir ‘eş paralel’de.
Bu vakitler, önemsemeyenin;
Sıfırlanır belki, ‘bu tavır için koşturacağı’ …

Bir şey düşünürüm bazen:
Zaman bizi içinde sürüklüyor.
Ve o, evren için;
Tam olarak bir nehir davranışı sergiliyor:
Bizi akıtıyor.
Zaman geliyor yaşlanıyoruz
Bu yüzden.
Karmaşadan olan ama görünmez de olan
Bir düzen eğrisine ulaşmalıyız
Ve ki, böyle sezdiğimiz bir zorunluluk;
Acaba bizim ektiğimiz bir tohum mu?
Nasılsa nasıl: Akıtan insan mı, zamanı?
Elle kavranır mı hiç bunun kanıtı?
Sanırım bunun adı şiir ya da sevgi …
Bir gün bilim adamları bulur mu, belki?

Çünkü göreli bir şeydir üzüntü;
Evren devamlı hareketliyse ki,
Görünüyor öyle.
Vay be!
: Tercümanı olan bir nehir;
Şiirlerdeki “ama” ların

*

Bazen analiz çok fazla, sezme eylemi ise geliyor sonra:
De ki, savaşlar çıkmıyor bunların sonucunda? (!)
“Heil’ diyorsun” diyebilir çıkıp da
‘Bir SS subayı gibi’;
Bu lafımı anlamayan birisi.
Ama bir başkası, yarım yamalak anlamayanı;
Cevap verirsin, değil mi?
İşte budur boşvermemek:
(Analiz ve sezgi böyle kulaçlar)
Yani duyumsamak ve sonra etüt etmek.
Savaşlar çıkıyor, barış da yaratıyor zeka:
E, bu ne demektir?
Yani zekadan kavga üretiliyorsa,
‘Barış’ için “boşver” demek ne gariptir!
Düşüncenin boşvermişliğe, bu nokta, dayandığı’dır.
Ve neden “yarısından çoğu-bilim adamları”nın da
Savaş sanayinde çalıştığını anlatır:
Düşünülebilir mi ki; Hem kavga, hem savaş endüstrisi,
Ne iğrenç bir harmanlama
Ve emek deniyor ya, bunun da adına (sözüm ona) ! …
İşte akıllar çalışkan, bu boşvermişlikle:
Buz dağları kuzeyde, güneyde erimekte!

Sağol, bak, insanlar böyle olsun:
Keşke hiç kavga etmese!

-

‘Guneyden’ dostuma ithafen (Kısa bir konuşma sonrası oluşturduğum)