bizi saatler yenecek
yalnızca güneşin yüzü kalacak yanaklarımızda
ve ellerimizde hafif sıcaklıgı
hüzün bahçeleri haykıracak ardımızdan
gitme derken çocuk
çocuk yüzlü anılarda cebimizde
sadece güneşin yüzü kalacak gülüşlerimizde
ay ruhlarımıza kahkaha atarken
yine güneşin yüzü olcak gözlerimizde
bir sen birde ben göreceğiz
birde uzun kamışlar
göle vuran güneşi soracaklar ikimize
sarımıydı rengi
saçların güneşmiydi üzerimde
bakarken nefretle birbirimize
güneşin yüzü ekşiyecek resimlerimizde
bilmiyorum eski evler
hatırladıgım şehirler
her sabah değdiğinde belleğime
güneşin yüzü mü?
senmi? ....
Kayıt Tarihi : 18.6.2006 15:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ve gitme derken cocuk; yine o aynı güneş gecenin yanağına hiç yaklaşmasın...
TÜM YORUMLAR (1)