İşte yine batıyorum elveda kalabalık
Yaşandı onca şey, saklı kaldı yarına
İlkin aydınlığımdı, alın size kızıllık
Gelir karanlık, az sonra alır koynuna…
Nice siluetler gördüm bugün yine,
Kimine nur yağmış, kiminde asıklık
Bunalmıştı birçoğu, ışık verdim gününe
Sadığım görevime, milyonlarca asırlık…
Ruhların yakardığı çırpınışlar vardı
Ölüyordu bedenler, bitiyordu adamlık
Öyle feryat oldu ki; haykırış ukbadaydı,
Mutluluk yakındaydı, sadece bir adımlık…
Yalan, riya, haram, riba; art arda sıralandı
Işık kayboluverdi, tercih oldu karanlık
Şehvetin gergefinde değerler paralandı
Üç kuruşa satıldı, harap oldu insanlık…
Günü gün edenlerce, kar sayıldı yaşanan
Manayı tadanlara yafta hazır, bağnazlık
Nefsine esir olan, tasmasından boşalan
Kendini parçalayan, beliriverdi hayvanlık…
Özgürlüğün hapsinde ölü ruhlar esirdi
Doymayı bilmediler, her şeyden bir tadımlık
Nimetin deryasında, helal keyfe kâfiydi
Teslimiyet yeterdi, sonu ebedi aydınlık…
Şimdi üzgün ayrılsam da, umutvarım ben yine,
Söz; yarın doğacağım, benim işim hep ışık
Artık kirler kalmasın, temizlensin her sine…
Şeytana sırt çevirine; Allah sonsuz barışık…
Kayıt Tarihi : 16.4.2013 00:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İzmir'de bir akşam üzeri. Kordon boyun da, batmak üzere olan güneşin sesine kulak verdim...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!