Güneşin Çocukları Şiiri - Özlem Şahin

Güneşin çocuklarıydık bir zamanlar
Koşardık peşinden.
Belki o günlerden kaldı bizde aydınlık tutkusu,
Ondandır gericilere karşı çıkışımız,
Ondandır karanlıkta saklanıp
pusu kuranlara isyanımız.
Biz aydınlıklara doğduk,
Mumcu’lardan, Kışlalı’lardan
ve diğerlerinden
devraldık bayrağı
Ve onlardan öğrendik karanlıklara karşı durmayı
Karşıyız karanlıklara, adaletsizliğe.
Eşitlik istiyoruz,
İnsanlık bekliyoruz.
İnsanca bir yaşam düşlüyoruz.
Biz, güneşin
Aydınlığın ve gidenlerin çocuklarıyız.
Bilmeyiz karanlıkları,
Aydınlıktır ilkemiz.
Biliriz aydınlığın karanlığı yeneceğini.
Biliriz karanlığı da aydınlatmayı.
Onlardan devralırken;
Meşaleyi sonsuzluk ateşiyle yakacağımıza ant içtik.
Bir gün gelecek,
Karanlık savunucuları, zifir karanlıklara karışacak.
Çünkü aydınlanmamış karanlık kalmayacak.
Bilgimizle, birikimimizle
Ülke sevgimizle tutuşturacağız barışın meşalelerini,
Sileceğiz karanlıkları.