Güneşin Çocukları Şiiri - Mehmet Cemil K ...

Uzakta yağız atlı büyük bir siyah ordu
Ak tolgalı beylere karşı bu vadide durdu
Gece boyunca süren akının sonudur bu
Yüreklere heyecan veren soruyla doludur bu

Biz güneşe doğmuş binlerce genç atlıyız
Yeni ufuklara uçmak için doğuştan kanatlıyız
Kaybedilen binlece yiğidin ardında bu döğüşten
Her gece semaya binlerce çelenk takarız güneşten
Evimiz gözlerin gördüğü en uzak beldededir
Bu gökyüzü denilen yerde sonsuz kubbededir

Güneşle doğan atlarımızın ak yelesinden
Bu büyülü vadiye dökülen tılsımlı nal sesinden
Bir şimşek çakar karanlığa şafak vakti
Merihte beklenen bu sesteki ilahi ahenkti
Bu sesle karışır sel gibi akan çeliğe mızrak
İlk atılan saftan haykırır ateşe toprak
Gümüş suyunda yıkarken rüzgar Ay'la Tibet'i
Yavaş yavaş çekilmeye başlar gecenin setti
Ağır adımlı bir sisle silinir her an aradan
Solan akşamın getirdiği karanlık manzaradan
Güneşi açmak hevesiyle siperden sipere
Koşan binlerce erin alnı değerken yere
Fışkırır aleme yıldırım renkli ışık gözlerinden
Bir zafer müjdesi kılıç sesinden nal izlerinden

Arza uzanan Bu gümüşlü kanatlar altında
Gece gündüz denilen saf bir rüyadır aslında
Sabah olmaz bu diyarda hiçbir zaman
Oysa bizim kılıcımızdır şafakta parlayan

Biz güneşe doğmuş binlerce genç atlıyız
Yeni ufuklara uçmak için doğuştan kanatlıyız
Arkamızda sesiz bir sır gibi yükselen büyü
Doğacak yeni çocuklara bıraktı bu türküyü