Çocukluğumu çocukça yaşarken
oyalanıyordu yüreğim kendince
tanrının evine misafir olmuştu gönlüm
belli belirsiz bir aşkın
coşkusu yansımıştı dizelerime
Kırık beyaz yaşantım
şafağın söktüğü yere koşuyordu
bir elimde hıçkırık, ötekinde sen vardın
Kaderin küfrü sonra
hüznün coşkusu
ayrılığın efendisi yaptı yüreğimi
Kayboluyorum kendi soluğumda şimdi
kayboluyorum ellerim çaresiz
ey ölümü değerli kılan yaşam
güneşin battığı yere uzanıyorum
sana inat
tanrının evine uzanıyorum
Geceler oturuyor bağrıma
koca bir kaya gibi
ne çocukluk kalıyor hayatımda
ne de derin hıçkırık
Kayıt Tarihi : 22.2.2010 14:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili kardeşim sayın: Yusuf İpekli,
Kudretli kaleminiz serbest şiirde de hünerini göstererek muhteşem bir şiirin altına imzasını atmış.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bu şiirinize Tekirdağ'dan tam puan geliyor.
Tebrik ediyor başarınızın daim olması dileklerimle birlikte sayfanıza bırakırken; kaleminiz her daim kudretli, ilham periniz başınızdan eksik olmasın diyorum.
Sevgi ve saygılarımla efendim.
Dr. İrfan Yılmaz. - ^^TEKİRDAĞ.^'^
TÜM YORUMLAR (1)