Güneşin Aşkı Şiiri - Atilla Durukan

büzülüdü korkudan bir daha girdi,
topragın en derinlerine.
halbuki ne umutları vardı,
yarınlara.
küçük pembe çiçekleriyle baş verecek,
dünyaya merhaba diyecekti,
minik yüregiyle menekşe.
güneş bir daha kükredi,
ne istiyorsun benden,
beni sevmeni istiyorum, benim seni sevdigim gibi dedi.
güneş, biz ayrılamayız dedi,
menekşe, nasıl olacak beni sevmiyorsunki?
güneş, birbirimize alıştık ve felaketin olacak aşkın dedi.
menekşe, biliyorum ama, kopamıyorum senden,
koptukça yaklaşıyorum hep sana.
uzaklaştıkça çekiyorsun kendine beni,
güneş son defa yaklaştı, hışımla,
menekşe açtı kanatlarını
süzülerek gitti güneşin ölüm kollarına.

atilla durukan
22.09.2010