* Güneşimi Kaybettim Bu Mevsim

GÜNEŞİMİ KAYBETTİM BU MEVSİM
#fatma doğan

Sen yoktun,
Güneşimi kaybettim , bu mevsim
Bembeyaz bir karanlığın zifiriliğinde körleşti gözlerim
Soğuktu bu kez düşlerime yağan karların alın teri,
Solup gidiyordu kristal papatyalar bir bir avucuma sığındıkça.
çaresizliğimin kemanından acı ezgiler damlıyordu inleye inleye yüreğime
Sen yoktun.

Sen yoktun ya,
Baharımı kaybettim , bu mevsim
Issız sokaklarımda başıboş serseri tipiler sataşıyordu dalgınlığımın tenine
Ayaz çehreli hayalinin taştan omuzunu bulup yasladım başımı bir ağaç dibinde,
Dokundum; benim nefesim kadar gerçekti soğuğun,
Ve öylesine derin ve karanlık girdaplardan, nefes alıp veriyordun.
Boncuk boncuk terleyen korkularım donuyordu alnımda durmadan
Kaf dağı kadar ulaşılmaz yerlerden süzülüyordu gözyaşlarımız.
üşüyorduk ,hem de nasıl üşüyordu kalbimiz ,buzdandı eldivenlerimiz.
Mor erguvanlar açıyordu biz dondukça dudaklarımızda.
Ama papatyalarsa ölüyordu bir bir avuçlarımıza dokundukça.
Ben uzatsam da gözyaşlarını silmek için elimi
Eriyip gidiyordu gözlerinden son kalan papatyanın seviyor-sevmiyor kirpiği.
lapa lapa pişmanlıklar ve keşkeler yağıyordu zamanın zonklayan şakaklarından .
Sen yoktun ya,
Güneşimi kaybettim, bu mevsim ben.

Sen yoksun ya ,gün ışığım.
Hayalin ile avunuyorum ,bu karda kışta
Ayazlara meydan okuyoruz, yalın yürek ikimiz.
Ateş böceklerini bekliyorduk belki de son kez , kördüğümleşen zifiri gecenin gözlerinde,
Ya da güneşe halat salıyorduk son bir umut ,çaresizliğimize inat .
güle oynaya ne haylaz baharlar, gelip geçmişti gönül penceremizden
Selam bile vermedi insafsızdı galiba bize zaman

Sen yoktun,
Omuzunu kaybettim bu mevsim.
hayalinle avunuyorum ,
Taştan bir gecenin omuzuna yasladım başımı
Ben umsam da, ipek saçlı düşler geçip gitti selam vermeden gözümüzden.
Bahtımıza yorgun bakışlı aheste karlar düştü bir de sulu gözlü yağmurlar.
Suskunluğum zarif bir isyan belki de, sessiz bir feryad
Kağıt bir çay bardağına doldurdum acımın tüm demini,
Bir Tek o sıcak ve gerçek, başka her şey buzdan kristaller gibi soğuk ve yalın
Yokluğun soğuk, Hayalin soğuk, Ellerin soğuktu,
Sadece hasretin sıcaktı , papatyaları eritecek kadar
Sen yoktun ya,
sadece özlemin tütüyordu Acı,demli ve sıcak çay gibi
sen yoktun ya, gün ışığım ,
ben ,kendimi kaybettim , bu mevsim.
(FATMA DOĞAN 25 ŞUBAT 2025/TURHAL)