Güneşim Şiiri - İbrahim Çankaya

GÜNEŞİM

Bu sabah güneşi gördüm,
Yine anımsadım seni.
Duvarın arkasından bakıyordu
Saklambaç oynayan çocuklar gibi.

Büyüleyici bir ateş sarmış çevremi,
Biliyorum, her çıngısı beni yakacak.
Ebedi büyülemek için beni;
Sinsi sinsi duvarın arkasından çıkacak.
Ve kanatlarını gönlüme açıp,
Benim dünyamı unutturacak

Sonsuza dek ısıtman hiç solmaman için:
İzin ver sana güneş demek istiyorum.
Güneşi sende, seni güneşte gördüğüm için,
İnan bana her güneşte bin kere ölüyorum.

Her güne senle başlayacağım,
Bütün güneşlerim sen olacaksın.
İnan bana, senle doğup senle yaşayacağım,
Çünkü sen hiç solmayacaksın,
Çünkü sen hiç solmayacaksın...