Biri bir koca görür rüyasında:
Yüz lira maaşlı kibar bir adam.
Evlenir, sedire taşınırlar.
Mektuplar gelir adreslerine:
$en Yuva Apartmanı, bodrum kati.
Kutu gibi bir dairede otururlar.
Devamını Oku
Yüz lira maaşlı kibar bir adam.
Evlenir, sedire taşınırlar.
Mektuplar gelir adreslerine:
$en Yuva Apartmanı, bodrum kati.
Kutu gibi bir dairede otururlar.
Aramızdan ayrılan tüm annelerin mekanı cennet olsun nur içinde yatsınlar gerçekten de güneşi analarımız uyandırırdı şafak vakti işe koyulur uyku vaktine kadar da çlışırlardı meşakkatlerin en büyüğüne maruz kaldılar elektrik yok su yok fırın yok çamaşır makinası bulaşık makinası elektrikli süpürge vs vs neler neler yokluk içinde büyüttüler bizleri. Bir öf demeden sevgiyle çileyle büyüttüler mekanları cennet olsun.
Şiire gelince harika bir şiir daha okudum usta kalemden ve günün şiirne de çok yakışmış. Şiiri şaireyi ve seçici kurulu tebrik ediyorum.
Anne denince akan sular durur günün şiiri olmayı hak eden güzel bir eser kutlarım Naime hocam nicelerine saygımla
Mekanları cennet olsun annelerimizin. Onların yaptıkları fedakarlıkları bizlerin yapabilmesi çok zor. Ne güzel anlattınız Naime Hocam, yüreğinize sağlık...Kutluyorum şiirinizi ve sizi...Sevgilerimle...
.
Mekanı cennet olsun efendim.
Saygılarımızla.
.
Yüreğimdeki sancı ve acı,
Her gün çoğalarak artıyor ve
Bana tarifsiz acılar yaşatıyor...
Günlerdir beni uyutmuyor,
Gözlerim uykuya hasret,
Ben artık uyuyamıyorum anne!
Dün son bir mektup yazdım,
Aslında kendim bile inanmasam da,
Geçecek... Geçmeli dedim kendime anne...
Geçmedi!
Geçmiyor!
Geçmeyecek anne!
Bir zamanlar bana çok kızsan da,
Bunun sebebini sende çok iyi biliyorsun artık...
Bir zamanlar sen neden o kadar acımasızdın?
Hani demiştin ya bana, gözlerimin içine baka baka,
'Eninde sonunda mezar olacak bu sevda sana!'
Ama ben o kadar acımasız olmayacağım sana,
Çünkü artık anlıyorsun beni, sende yaşadın benim yaşadıklarımı...
Şimdi anladın mı anne fark etmeyeceğinin,
Ha bir gün önce, ha bir gün sonra gelişinin ölümün...
Şimdi sende yalnızsın benim gibi,
Sende kaybettin ruh ikizini...
Ama isterdim ki, yaşayarak öğrenmeseydin bunu,
Çünkü seninle birlikte, bende yeniden kaybettim,
Bir daha yandı canım...
Bazen anneleri anlamak çok zor, değil mi? En zor anlarda o güçlü duruşları yok mu ya... ama annemin beni anlaması için sadece iki yıl gerekiyormuş... ve yetti... O da kaybetti, onunla birlikte bende yine, yeniden...
Ona baktıkça bazen utanıyorum kendimden... Çünkü, hala çok güçlü benim annem! Hala sözüne sadık... Hep der ki;
'Benim son nefesimi vereceğim güne kadar kapanmayacak bu evin kapısı, söndürmeyeceğim ışıklarını, benim ömrüm olduğu sürece tütecek dumanı' diye hala evinde...
Öyle büyük ki aşkı... üstümden geçen onca ölümde, onca yaşanan şeye rağmen hep uzaktan dualarıyla teselli etti beni... Sadece bu son seferde gözlerimin içine baka baka söyledikleriyle anladım bir kez daha, belki ilk kez annemi... Bir anne için ne de zor olduğunu söylediklerinin...
'Şimdi gidiyorsun, yolun da bahtında açık olsun yavrum! Seni önce Allah'a, sonra da abine emanet ediyorum! Nasıl dönersen dön, bil ki hakkım helaldir sana yavrum!'
İşte benim annem de böyle ve böylesine 'güçlü' biri... Dilerim bende çocuklarımın gözlerinde... hatıralarında böyle güçlü bir olarak hatırlanırım... tek dileğim bu artık...
Her daim sevgimde... dualarımda olduğunu unutma sakın sultanım...
Sevgilerimle...
Yıllar yıpratmıştı narin kadını
Bir akşam uyudu ve uyanamadı
Artık güneşi kim uyandıracaktı?
Güneşi uyandıran kadın benim anamdı.
ağzınıza ve kaleminize sağlık.. ne güzelde anlatmışsınız .. tüm vefakar annelerimize bir armağan niteliğinde ..
Annem de böyledir, yerinde duramaz. Sağlığı yerinde olsa ve hiç yorulmasa 7/24 çalışır. Tarlada, bağda, bahçede, ahırda, merada... Yaşlanıp da elden ayaktan düşene kadar böyleydi... Bu nedenle ben bakıyorum anneme, arkasını ben topluyorum... O yine de bana bakıyor... Sizin anneniz de annem gibiymiş; sabah ezanıyla kalkar, ikindiye kadar çalışır, ikindi vakti biraz kestirir, uyanınca geceye kadar devam ederdi annem...
Bu şiir güzel bir şekilde yazılmış, ben de karşılama olarak şunu söylüyorum; benim annem de dağı sırtına yüklenip de işlerine koyulurmuş gençliğinde...
:):) :) ...
Ne de güzel uyandırmış güneşi, siz de gönüllerde anneye olan muhabbeti ve özlemi uyandırmışsınız. Dizeler de, anlatım da, üslup da harika. Allah'tan rahmet 'güneşi uyandıran kadın'a ve sizlere selamet inşaallah...
'Aynur Yazıcı'
Allah rahmetini esirgemesin. Annelere ne yazılsa az gelir
Bu şiir ile ilgili 122 tane yorum bulunmakta