Güneşi Olmayan Takvimlerdeyim

Güneşi olmayan takvimlerdeyim
Etrafımda yıldız kabukları zaman ayarsız
Ve içimin kör kütük sarhoş olma duygusu
Havlu atmak bu kadar mı erkendi?
Tribünde seyircinin hatırıda olsa
Mümkün mü, ümitlerim gözyaşlarımdır
Saniyeler kaybedişin efsanesidir………

En güzel şey kitaplarda yazarmış
Ömrümün en çocuk yüzüymüş okuduklarım
Şiirlerin en hasında aşklar yatarken
Bize hisse düşermiş şairlerin aşkından
Penceresinden hülyanın sokağın gerçeğine
Atlıyorken köprüler engel değildir
Aksine yardımdır, armağandır insana
Yaşamaktır diyerek attığımız her adım
Her günah haneme yazılıyor yaşadıklarım

Kulağımda küpe olan baykuş sesinden
Zindan en has bahçe üstüme gelen duvardan
Bilirim üzülmem de kendime, acımam,ağlamam
Yanmak,bir başkasını yakmakmış
Dokunmakmış denizden kalplere ateş tutan elimle
Öldürmekmiş,ölmekmiş, ezmekmiş karıncayı
Bir çocuğun ölümüne sessiz kalmakmış....

Ey hayat kaldırım taşı kadar ruhsuzum artık
Bırak yansın gemiler akşam kızıllığında
Sorma bana sorma sebebim hayat
Sığındığım düşlerim bile tükendi artık
Yolsuzum heybemde de azığım yok
Dikenden gömleğini giymişim feleğin
Sorma bana sorma neler diyeyim
Bize böyle olmak düştü, kader diyelim ……….