Anne kutsaldır çocukları için.
Neler yapmaz ki insana..
Öğreticidir!
Bu, hayat yolunda.
Kızının eğdirmez başını meselâ,
El oğluna!
Doğar doğmaz yapar bunu,
Canı onda atacak sonra, bilir..
Oğluna ise vicdan, merhamet aşılar,
Kendi kutsallığından, nâmeler yontarak.
Yeri gelir yârenliği de iyi bilir sana
Yârâ, yârine yöneltir seni
Çünkü bilir:
Bir erkek en önce;
Annesinin huyunu arar, seveceği Kadında..
Ve ''iyi günde, kötü günde'' cümlesi,
Erkek için en başta,
Anne sevgisiyle başlar.
Çünkü bilir:
Kalp ve beyin arası ikilemlerinde dâhi
Kesicisidir! bir Anne hissiyatı..
Ötekileştirmez hiç bir kızın kalbini,
Kendi kızından!
Kimsenin gönlünü kırdırmaz sana,
Senden bile vazgeçebilir!
Kızma ona!
Sonra senin yerine bağışla beni der,
Kurtarıcındır bil! bir avuç açması..
Görünen, Allâh'ıdır erkeğin.
Anne! İlâhın, en güzel parçası..
Erkekler o yüzden:
Allâh, Kitap ve Peygamber'den sonra;
Doğuranlarına,
Ölürcesine,
Tapar...
Şakir KocabeyKayıt Tarihi : 10.5.2014 17:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!