İki avuç duayla, dünya suya doyar.
Bu su kimini ihya eder, kimini boğar.
Suyla topraklar kanar, nebatat doyar
Rahmetin ardında, güneşi görürsün.
Öfke karaciğeri, keder akciğeri yer.
Üzüntüye mideni, strese kalbini ver.
Korku böbreği, açlık bağırsağı deler.
Nankör nefiste, ihaneti görürsün.
Berzahtan ahirete, köprüdür dünya
Şeytan Deli Dumru, köprüde güya
Kimine hayaldir, kimine için rüya.
Feda etsen, fedakarlık görürsün.
Kıtlık ve kuraklık, Haktan değil mi?
Kullar kudurursa, rahmet verir mi?
Yağmur beklerken, tufan gelir mi?
Gök yeri öperse, öfkesini görürsün.
2021
Uğur Musab Şahin
Kayıt Tarihi : 9.1.2021 00:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğur Musab Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/09/gunesi-gorursun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!