Güneşi görünce dostmu sanırsın

sitemin gönlünde sanki delirmiş
sahte arkadaşlığın, gözlerinde belirmiş
kardelen yürekler seni sinsi bilirmiş
dünyayı verselerde, doymazsın daha

tutunduğun ellerde sende kalırsın
dostluğu canda sanıp. hava alırsın
güneşi gürünce dostmu sanırsın
sahte arkadaşlığa doymazsın daha

yaş yaklaştı gerçeğe,bunu bilesin
sana yalvarmayan kulu,yüreğinden silersin
sende bir gün bu alemde vijdanlara gelesin
sahte sayfalara doymazsın daha

nazende çiçeğin bir gül solanda
merhamet arama şeytan gibi olanda
sıkılırsın bilirim o dört duvar odanda
sessizce kaçışlara doymazsın daha..