İşte söndürdüm bütün ışıkları
Kendi gururumun rüzgarıyla
Artık zülüflerim savrulamayacak
meltem rüzgarlarında
Katar katar turnalar uçamayacak
başımızın üzerinden
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
GÜNEŞİ SÖNDÜRME
Gururunun rüzgârı söndürse ateşini
O da yetmezmiş gibi soldursa güneşini
Her çareye baş vurup bul onun bir eşini
Yeter ki göçmen kuşlar tekrar sılaya dönsün.
Söyle rüzgârlarına nefretleri söndürsün
Kuvvetlice eserek savaşları öldürsün
Kocayan şu devranı daha yavaş döndürsün
Ağaçlar filizlensin ucu uzaya dönsün.
Gönder rüzgârlarına bulutları getirsin
Tohumları çatlatsın yeşil yaprak bitirsin
Anne kuş yavrusuna kuş üzümü yedirsin
Neşelensin yeşiller bahçeler aya dönsün .
Durdur rüzgârlarını güneşe dokunmasın
Kötülükleri görsün ışığa bakınmasın
Analar başlarına karalar takınmasın
Askere giden oğul tekrar yuvaya dönsün .
Öğle, yatsı olmazsa dua nasıl olacak ?
Sevenler sevdiğinden hep mi ayrı kalacak ?
Gün yüzü görmeyecek evren hüzün dolacak
Üfleyiver yeniden yansın, dünyaya dönsün .
AFET KIRAT
değerli şair vali yardımcımıza selamlarımla.
keşke söndürmeseydin ama güzel
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta