Bedenimi binlerce kez toprağa yatırdığımdan beri
Bir dağın eteklerine düşen çakıl taşıdır memleketim
Her hudutta etime saplanırken kuş bildiğim dikenler
Kimsesizliğimin sağır kulağına ağıtlar yakan benim.
Soğuk mermerlere çarpa çarpa büyüttüğüm haykırışla
Kızgınlığımın ellerinden daha sıkı tutan benim
Belkemiğinden kırılırken yaşama duran sevincim
Oltasını göğe atan,güneşi aydınlatan yine benim.
Kayıt Tarihi : 29.2.2016 17:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!