Güneşe Küsenler Şiiri - Ozan Efe

güneşe küsen dünya
gözünü dinlendirip
tombul bedenini
ısıtacakken
gece sardı
yalnızlığa karanlığa

güneşe küsen kadı
dünyanın miskin inadı
elinde fırsatı
tadarken
gece sardı
yalnızlığa karanlığa

güneşe küsen deli
kopardı düğmeleri
aldı şarabı gülmeleri sövmeleri
ele geçerken
gece sardı
yalnızlığa karanlığa

güneşe küsen bekçi
beklemekten vazgeçti
kaybolmadı hiç bir şey
yerinde dururken
gece sardı
yalnızlığa karanlığa

güneşe küsen ozan efe
sözünü dinletemedi
sözünü dinlendiremedi
imbiklerken
gece sardı
yalnızlığa karanlığa

23:29 11.05.2009denizli