Mustafa Yılmaz 4 - Güneşe Biraz Umutla G ...

Kocaman dünyanın içindeki yalnızlığım ve tek başınalıkla yaşama asılmışken, düşüncelerimdeki dağınıklık ve kalabalıklarla baş etmeye uğraş veren ıssız ruhumla yaşamın ağır nefesleri alıyorum…

Her şeyin bir sebebi ve çoğunun olmazı varken, kendi düşüncelerimdeki çıkmazlar veya eziklik duygusuna düşmüş yalnızlığımın seslerinin kısıklığı ile kendimi güçlü görmeye çalışıyordum…
Kendi kendime sorularla kime ne için boyun eğmemin huzursuzluğunu yaşıyordum…

Boyun eğmek aslında ruhumun bedenimi sarsmaları ile baş edilemez bir duygu halinde taşınırdı göçmen kuşların barınamazlık yaşamları gibi sahipsizlik hisleri ile kendimi güçsüz hissettikçe, acıma duygularım ile koyu bir çekişme halinde yaşamın dallarına tutunma çabasında idim…