Toprağın derinine kadar inan karıncalar, rüzgârla savrulan martılar ve gökyüzüne durmayasıya dalıp dalıp duralayan gözlerime düşen sevgili görüntüsü…
Ve yaşam, bu karmaşanın arasındaki nefes almalara dayanan kalbin ritimsiz oynaşışı…
Geceyi kaça böldük ve güne yapıştırdık kalan düşünceleri…
Birkaç duru damlayla gözyaşı ve koyulaşan umutların peşine takılmış meraklı soruların arasında duramayasıya vaz geçtiğim çok şeyle beraber, umutları, isteklerime yapışan bir uzaktan düşen cümle ile aklıma takılan yeniden doğuş umutları…
Kendi kendime günün güzelisin sen düşündüğüm anda başka bir duyum hissiyle ben güzelim, hem de kendime güzelim, hem de düşüncelerime güzelim derken ekliyordu bu gün mutluyum, kendime mutluyum diyordu… İçimdeki düşüncelere yapışan ses ile irkilir gibi olurken, bu mutluyum kelimesinin ardına yapışan kaç kişi mutlu ve ben neresindeyim bu mutluluğun?
Tamamını Oku
