Güneşe baş kaldırır zambaklar

Hangi zorluğu yenmedi insan
açar karlı dağların döşünde
güneşe başkaldırır zambaklar
ateşin etrafına toplanır çocuklar
yaşama sevinci yüreğinde
dört nala koşar yılkı atlar
hanği zorluğu yenmedi insan
kara bulutlar toplanır sisler bulvarında
korku duvarını örer örümcekler
sıkı tut umudu
doldur yüreğine kuş sesini çocuk sevincini
çıplak ellerimizle ektiğimiz tohumlar
filizlenir topraklarda
başak başak harman harman
baharla birlikte şafakta
ıssık gölde kara gözlerin rengi saklı balam
kaç mevsim öteden gelmedik’mi
kaç defa ölmedik’mi
demir dağları eritip
ayak bastığımız toprakları yurt yapmadık’mı
al bayrağı kale burçlarına dikmedik’mi
Altaylardan Tuna’ya
nal izinde TÜRK mührünü vurmadık’mı
hanği zorluğu yenmedik
ayağa kalk balam
sen TÜRK çocuğusun
sen Türk balası kurt yavrusu
en keskin nişancı sen ol
en hızlı koşucu sen
uyan yüz yıllık kan uykusundan
kurusun kanlar
tutulsun nefesler
kurt ulumasından
mavzer sesinden
gayri korksunlar TÜRK öfkesinden