Güneş Yine Doğar Şiiri - Aşiyani Sukut

Düştüm önce, en derine,
Karanlığın en sessiz yerinde.
Her nefesi bir yük gibi ağır,
Her umudum bir iğneyle delinecek gibi narin.

Ama içimde bir ses var,
Küçük, ama inatçı bir ses.
Devam et yolunda,
Zirvedeki yıldızlar oyununa.

Yüreğimin yolu elleriyle kazındı,
Tırnaklarıyla tuttu zamanın taşlarını.
Her yara, her acı bir harita oldu,
Ve yollar birleşti sabrımın ucunda.

Ve işte bir sabah,
Güneş doğdu yeniden.
Tenime rüzgar, içime huzur,
Her şey anlamını buldu nihayet.

Mutluluk dediğin,
Bir damladır, denizleri taşıran.
Ya da bir gülüş,
Bütün dertleri susturan.

Şimdi bakıyorum o zorluğa,
Önümde bir dağ yükselen
Her adımımdan hikaye kalmış,
Zirveye mutluluk yağmuru yağmış.