Güneş Tezkiresi Şiiri - Semih Çorbacı

Her uyanış yeniden bir doğum
Hayat tekâmülünün yeni bir evresi
Asıl pembe bulutları görmek gerek
Elbet fecir tiyatrosunun perdeleri açılır
Bir güneş doğar hayat sahnesine

İnsan ezilir baskın egemenliği altında
Tahakkümü nice kuklalar devirir
Her doğumun bir batışı vardır elbet
Soylu bir doğum soylu bir batışa gebedir
Ve o da boyun eğer çok geçmeden, sabret

Kızıla çalar ufuk,kızıl deniz saçlarıyla
Mahzenlerini saklamanın çabasında
Saçlarıyla örter güneşle dolu mahzenleri
Avuçlarım ben de bu kızılcık şerbetini
Esin rahmetim diye kana kana içerim

Sonrası uzun bir karanlık ve sessizlik
Mahzenlere dökülmüştür bir kere eriyik
Mezarda mı beşikte mi bilinmez, birleşik
Sonsuzluğun kıyısında rastgele bitişik