Güneş Selamını Salıyor Geceme

Güneş selamını salıyor geceme
Dolunayın kederli yüzüyle

Denizin karanlık yüzünde
Altın bir köprüdür
Ufka uzanan ay ışığı
Son bir umuttur artık çaresizliğime
Bir kıvılcımdır umudu alevlendirecek

Yazdın şairim,
Yazdın bütün güzellikleri geceler boyu
Paslı bir balkon demirinin ardında
Gökyüzünün dağlara güldüğü
O büyük boşluğa bakarken
Bembeyaz düşünü kurduğun ne varsa
Gerçek olur diye bir gün

Yaşamak günüdür artık
Mekanı değişse de kederin
Sökülmüş olsa da yerinden
Kapaklarına şiirler yazdığın dolap
Yazıldı bir kere hikayesi
Budur işte hiç değişmeyecek olan

Kanamasa da artık o yara
Ay selamını salmayacak olsa da geceme
Yazıldı o akşamlar hiç silinmemecesine
Ve hiçbir şey değiştiremeyecek
Soğuk bir kış akşamı
Sonsuz siyahın koynuna savrulanı
Kurumaz artık o gözyaşı
Ilıklığı yüreğinden taşmışsa gözbebeklerine...

Melih Coşkun