yorgundu kanatlar
güneş sarısına benzemek istiyormuşçasına
kaba saba gülüşüm zamana sarılmayı bırakınca
dinginleşti gözaltlarım
sensiz olmazdı biliyordum...
bırakıp her şeyi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla