Güneş mahkumları Şiiri - Cevat Çeştepe

Hüküm verenlerin son sözleri.. :

Gereği düşünüldü., sizi “güneşli günler göreceğiz” diye umut taşıdığınız o güneşte yanmaya.., kendimizi de siz yanarken ., doğduğumuz karanlıklarda saltanatımızı sürdürmeye mahkum ediyoruz...

. . ,

uzun direkler arasına çekilmiş, yasasız iplere asılı insanları gördüm

direkler o kadar uzun, o kadar uzundu ki, güneşe dayanmış merdivene benziyorlardı...

tanıdığım tüm insanları güneşten geldikleri için güneşte yanmaya gönderiyorlardı ...

beni gördüm aralarında, seni de gördüm, bizi yani hepimizi gördüm...

.,

/çünkü biz., hepimiz ay ışığı sevdasının.,güneşle vuslatından doğmuştuk/

.,

sesimizi dinleyen sağır gece kuşları ve kör baykuşlar olsa bile sadece.

biliriz ki bir kıvılcımla biter ömrü, tarihte saltanat süren bütün

karanlıkların

bizim sesimiz işte bunun için renk ve umudunu taşır, o kıvılcımların

bunun için aydınlıklara gebe kalır beynimiz, yüreklerimizle sevişince...

. . ,

Hüküm giyenlerin son sözleri:

Biz zaten hepimiz güneşin kütüğüne kayıtlıyız., bu mahkumiyet değil zaferdir bizim için. Ama sizi hiç tanımıyoruz, tarihte de yazmıyor isminiz , sahi siz kimlerdensiniz...

.

.

Cevat Çeştepe / 2011-2020