Sana iki mektup yazmıştım, tahrir dersinde.
Utanıp, adını değiştirmiştim, eline geçer diye.
Birinde Nisan, diğerinde Eylül demiştim sana.
Biri gelişini, diğeri gidişini hatılatırdı bana.
Nisan'ın gözyaşları toprağa düşer, Eylül'ünde öyle.
Bu son mektubumda, adın yine değişecek.
Adın Güneş olacak.
İçimi ısıtacak sanıyorsun; hayır. Canımı acıtacak.
Bilirmisin? Güneş'in gözyaşları, yüreğe düşer.
Yüreğin en dar alanına.
Öyle bir yakarki, yandıkça alevlenir. Yakar, yakar.
Nisan gelişini, Eylül gidişini,
Güneş'in gözyaşları, ilk aşkı anlatacak.
Hiç değişmeden, taptaze kalacak.
Unutamam, unutulmam biliyorum.
Güneş'in gözyaşları.
Kayıt Tarihi : 29.11.2009 00:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Karayel](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/29/gunes-in-gozyaslari-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!