Bir başıma, samanalevi kalabalığında,
Tuzla'da gün düşer, tepelerin ardına.
Henüz geceye vakit varken.
Akşamın alacası çöker omuzlarıma.
Yüğreğim yanar,
Utangaç, kırgın bakışlarımın avlusunda.
Hasretlerim demlenir,
Ilgıt ılgıt sızan kanımla.
Otu, ocağı dağılmış evimde,
Gece gelir çöreklenir, böğrüme.
Günahlarımın kefareti,
Zehirli hançer vurur, bağrıma.
İflah olmaz, yaralarım çok derin.
Diyememki, vakit daha çok erken.
Sürgün vurgunu, yedim birkere.
Tuzla'da gün düşer, günler düşer.
Dalından kopup, yere düşmüş yaprak.
Kızgın çölde, su bekleyen çiçek,
Solan geleceğe, gülerken,
Bana ölüm olur, geleceğin çaresi.
Kayıt Tarihi : 8.8.2007 10:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
kADİM DOSTUM, Murat YILMAZ'a
![Hüseyin Karayel](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/08/gun-duser-gunler-duser.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!