Koca şehirde kalabalığın içinde yalnız bıraktın beni
Kör bir kuyuda, karanlığın kalbinde açtım gözlerimi
Birazdan belki güneş doğacak, sabah olacak belki
Ama sensiz doğacak bu güneşte karanlıktayım ben.
Anladım ki benim güneşim senin gülen gözlerinmiş
Beni karanlıktan aydınlığa kavuşturan o gözlermiş
Çok az kaldı geliyorum Güneş'ime doğru geliyorum
Aydınlığa hasret kalmış sevdalı aşık gibi geliyorum.
Kayıt Tarihi : 17.8.2015 02:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!