Güneş İle Bulut Şiiri - Haluk Şan Dikmen

Güneşle yağmur bulutu,
Yarışırlarmış birbirleriyle,
Hem de amansızca…
İkisi de pek överlermiş kendilerini,
Birbirlerini ise takdir etmezlermiş aslâ…
Olan çimenlere,çiçeklere,
Ve ağaçlara olurmuş yalnızca…
Güneş buluta,
Gösteriş yapayım diye,
Kızgın ışınlarını yayarmış her yana…
Kavrulurmuş bitkiler,
Hasret kalırlarmış bir damla suya…
Bulut güneşe nispet yapacak ya,
Bir yağarmış,
Bardaktan boşalırcasına…
Bu sefer çürürmüş,cümle ağaçlar,otlar,
Muhtaç olurlarmış,
Azıcık gün ışığına…
Günün birinde,
Canına tak etmiş bu durum,tohumların…
Ver yansın etmişler,
Güneşle,buluta…
“Şimdiye dek çekişmenizden,
Hep biz girdik zarara…
Biriniz yakıp kavuruyor,
Diğeriniz çürütüyor…
Elele verin de,
Faydanız olsun doğaya…”

Güneşle bulut,
Pişman olmuşlar yaptıklarına…
Kimseye bir yararı yokmuş,
Tek başlarına olunca…
İşbirliği yapmışlar,
O günden sonra…
Işıkla su birleşmiş,
Sağlıkla,mutluluk sunmuşlar,
Tüm doğaya…

25.03.1995