Benim anam;
Romatizmal ağrıları,
Saçından kopan tele dolar dururmuş hep.
Kargaşalarında şaşkınlık mayalı küçük elleriyle
Çocuklar ağlayıp çiçekler gülüyorken de,
Gözlerini yolar koparır gibi yuvalarından,
Yalnızlık kuyusu gecelere saldırmış,
Ellerine sarılan küçüklerin hayrına
İndirdiği güneşin yarısını kaldırmış.
O zaman içinde analığın denizi kaynıyormuş,
Bir yaşam düşündeymiş ki cennet yavrusu
Büyük küçük herkes el ele oynuyormuş.
Saray çapkınları her gece
Bitine bildiği hileleri sayarken
Dünyası yarım hödükler yakasına yapışmışlar
O gurbetten bu gurbete yollarda,
Ayak basmış kızgın yağlar gölüne.
Bir de tutmuş yıllarını umutlara çaldırmış
Başlayan her susmayı dişleriyle keserek
Bela yüklü başını yukarıya kaldırmış.
Sevdikçe çoğalttığı geçirgen yaşamını
Ciğerini öksüren bir kent ile süslemiş
Gölgesine alışmışken ayrılığın acının
Oğul denen sancının umudunu beslemiş.
Sütünü yere sağan acılar sağanağında
Duldalarda köpürmüş piç edilmiş kargışlar.
Gülmek denen gelir geçer,
Susmasına teyellemiş gençliği.
Yıllar ile yollara meydan okurken bile
Her haline zor gelen ölümü savacakmış,
Yalnızlığın verdiği korkuyu incitmeden
Üstüne gelen sesi evrene kovacakmış
Ateşe dayadığı sularda duman yağarken başına
Geceyi emziren kuytularda bir aymış o,
Saçlarını gerdiği yıkılmış köprülerde
Kahpeliğe inat bir yaman sevdaymış o
Kayıt Tarihi : 7.4.2007 16:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili kardeşim : Abbas Turan
İnsan gözünün dünyada görebildiği tek melek olan ANNE konulu şiir için teşekkürlerimi sunuyorum, lütfen kabul buyurunuz.
Konu kutsal olduğu için Annelere şiir yazarken duygu fırtınasına yakalanmamak elbette mümkün değildir. Bu yoğun his tufanı içinde sayısız şiirler yazıldı ve dünya durdukça yazılmaya devam edecektir. Ancak hepimizin ortak bir görüş etrafında bütünleştiren bir gerçek vardır: O da şudur:
Ne bizden öncekiler, ne biz ne de bizden sonrakiler:
O KUSURSUZ MELEĞİ EKSİKSİZ ANLATABİLECEK BİR ŞİİRİ YAZAMADILAR, YAZAMIYORUZ... YAZAMAYACAKLAR!... Bu gerçeği hepimiz biliyoruz. Bu gerçeği bile bile, bu kutsal konu için eline kalem alan her kardeşimi tebrik ediyor sonsuz başarılar dileklerim ile o kalemi elinize almanızı ve bu şiirin yazılmasını sağlayan annenizin (inşallah şu an hayatta ise) mübarek ellerinden sevgi ve saygı ile öpüyorum.
Hakk'ın rahmetine kavuşan annelerimizin elini ise şu anda bizim yerimize zaten melekler öpüyor.
Öncelikle böyle kutsal bir konuya ilgi çekmek için şiir yarışması düzenlediği için: http://www.antoloji.com sitemize ve Ümraniye Belediyesi Başkanlığına teşekkür ediyor ve şükranlarımı sunuyorum. Bu organizasyona emeği geçen bütün kardeşlerime teşekkür ediyorum.
Benim gönlümdeki duygu: Anneler üzerine yazılmış her şiir zaten birinciliği daha yazılırken kazanmış bir şiirdir.
Bu yarışmada görev alan jüri üyelerine başarılar diliyorum.
Ben bu organizasyondan, http://www.antoloji.com'un alnının akı ile çıkacağına, Jürideki sayın üyelerin bu konuda en titiz bir şekilde görev yapacakları inancını taşıyorum.
Birkaç konudaki düşüncelerimi belirttikten sonra bu şiiriniz için yorumum:
ANNE konusunda yazılan her şiir daha yazılırken birinciliği hakketmiştir.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş. Başarılarınız daim olması ve:
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimi sunuyorum.
İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
TÜM YORUMLAR (1)